Therapeutische urine voetbadje

Dong hoi. De volgende stop op de rit naar het Noorden. Dit leek ons een heel logische stop. De DMZ tour vanuit Huë was al een flink eind in de bus, maar de grotten-excursie die we in Huë ook konden
boeken lagen nog verder naar het noorden. Deze excursie zou neerkomen op héél veel bus, beetje grot, en weer héél veel bus. Het leek ons dus logischer om relaxed naar Dong Hoi te reizen. Het stadje wat het
dichtst bij de Phong Nha grot ligt. Maar onze logica is blijkbaar weer net iets anders als Vietnamese logica. Dong hoi, de enige bezienswaardigheid van Dong hoi zijn voor twee dagen een, het moet gezegd, niet onaantrekkelijke 41-jarige man uit Nederland met zijn alleraardigste vrouw.
Maar die bezienswaardigheid kennen we zelf al wel en eerlijk gezegd zijn we daar al wel een beetje op uitgekeken. In ieder geval geen grotten-ding te boeken in dit Almere van Vietnam. Dong Houdoe.

Allang blij dat we ergens een busticket voor de bus naar Hanoi kunnen boeken in dit godverlaten oord trakteren we onszelf eens een avondje op lam worden in de bar op de dertiende etage van ons hotel. En dan ziet Dong Hoi, lam en van heel hoog bekeken, er toch best geinig uit.

De nachtbus van Dong Hoi naar Hanoi doet er een kleine 11 uur over. Tweede keer in een nachtbus, deze zit alleen maar vol met Vietnamezen en wij dan, maar verder geen enkele toerist. En ook nu wordt er niet gekeken naar een passagier meer of minder.
Als Geert Wilders nog een roept 'vol=vol' dan moet ie eens een week of vier naar Vietnam gaan. 'Vol' is hier nooit helemaal 'vol'. We leggen er gewoon nog wat in het gangpad, wat kan ons het...
Wij hebben een ligbedje, maar het is even ongemak als je naar de wc moet. Als een soort youri van gelder moet je jezelf over slapende Vietnamezen turnen. Met een extra vlucht element die nog nooit in een Vietnamese slaapbus is vertoont, en ik daarom met trots 'de Johnny' mag noemen bereik ik het bustoiletje.
Ooit in een rijdende, schokkende, remmende bus staan pissen? Nee? Niet doen ook, het is lang niet zo sexy als het klinkt. Niemand, maar dan ook niemand kan met die handicappen alles in een wc richten. Om niks ernaast te zeiken, zou het alternatief zijn om te gaan zitten. Succes daarmee, wetende dat 20 man voor jou dit ook niet hebben gedaan en alles onder de urine zit.
O ja, dat was ik vergeten te vermelden: in slaapbussen moet je je schoenen uit doen. En op blote voeten verder. En er stonden wel badslippers voor de wc deur, maar ik dacht nog, 'ja lekker met zijn allen in één paar slippers', en ik stap zó de wc in.
Ooit in een twee millimeter hoog plasje urine gestaan? Nee?, och is toch zo lekker...

En dan zijn we in Hanoi, Vietnam's hoofdstad. Tweede stad van het land qua inwoners, maar toch altijd nog zo'n 7 miljoen. Hanoi is een stuk ouder dan Ho Chi Minh Stad.
Wat ik vanaf nu HCMS ga noemen, want ik vind het prima dat die ouwe sikkemans een stad naar hem vernoemd heeft gekregen maar het typt het stuk lastiger.
Hanoi is charmanter dan HCMS, het is een beetje Amsterdam vs Rotterdam. Maar we zijn blij om weer in een echte stad te zijn. We slenteren naar de grote leider zijn mausoleum, waar ie ligt opgebaard. We lopen door de botanische tuinen en naar de schitterende tempel van de literatuur.
En we kijken en ruiken en proeven wat rond. En we boeken een excursie voor de volgende dag naar wat één van de mooiste plekken op aarde schijnt te zijn. Nee, niet Tilburg, maar Halong Baai.

tot snel.
XXX