Eindelijk op weg

Zittend aan een wijntje op het terras van ons hotel, met uitzicht op de Atlantische oceaan hier het eerste echte reisverslag van de afgelopen 24+ uur.

Het begon gisteren natuurlijk met het zoveelste afscheidnemen. En de moeilijkste om eerlijk te zijn, maar gelukkig heb je niet al te lang de tijd om daar bij stil te staan want snel volgt controle na controle. Schiphol, Heathrow, Miami. We hebben de afgelopen dag meer gestript dan ons lief was. De eerste keer dat we trouwens met British Airways vlogen, en echt relaxed, goed geregeld en verbazingwekkend goed vliegtuigvoedsel.

De meeste "angst" voor de vriendelijke heren van de paspoortcontrole in de VS, maar ondanks alle verhalen vooraf, was ie ook écht vriendelijk. "Make it memorable, and enjoy the States".
"thank you sir!" en snel door...

Wat ons opviel in de wachtrijen en in de bus was de belangstelling van Amerikanen. Tot vier keer toe is ons de vraag gesteld "where we from" waren. Tilburg, jonge! Maar na dat laatste busreisje heel blij om in het hotel aan te komen, te kunnen douchen en plat te kunnen.


3 mei.
Goed geslapen, maar vroeg wakker 5:00. Het hotel heeft iets, laat we het voorzichtig uitdrukken, oubolligs, ouwerwets en over d'n datum. Vergane glorie, laten we het daar maar op houden. Verder wel schoon en de locatie is perfect, dus eigelijk niks te klagen. Na het uitgebreide ontbijtbuffet, bestaande uit donuts en nog wat raar uitziende koekjes én goeie koffie, al om 7:30 op pad.

Het strand opgewandeld, Miami-beach in, Ocean drive op en net dus terug van een uurtje strand. Het waait lekker, dus het gaat iets te hard met het kleurke. Nog even wat foto's uploaden en we laten snel weer wat weten.
xxx