Philly, Gay en Chinees

8 juni Atlantic city

We vertrekken uit ons motel met stralend weer, altijd fijn om te rijden. Maar niet voordat we een centimeters lang, duizendpoot-achtig insect tegen de muur kapot hebben gedrukt en een immense kakkerlak kapot hebben getrapt. We zijn allebei blij dat we dit niet de eerste ochtend van ons verblijf hier hebben hoeven te doen. Maar misschien zegt het ook wel iets over de staat waarin wij onze hotelkamer achter laten.

Nee hoor..., maar opruimen, laat staan iets poetsen lijkt al eeuwen geleden. Laatst nog aan Jolanda gevraagd of ze daar geen afkickverschijnselen van had, maar totaal niet dus. Gelukkig...

Ontbijt zat er bij, maar zoals altijd, redelijk basic. Hoewel er deze keer wel gekookte eitjes bij zaten. Toch krijg ik rond elf uur een gezonde trek en we stoppen langs de New Jersey Turnpike voor een fijne Whopper. Ik moet tot mijn blije verrassing concluderen dat die toch een stukske beter is als de Mac's. De nieuwe McAngus-line gaat nog prima, maar vergeleken bij de Whopper zijn de standaard Mac's kleffe lapjes met een verdwaald stukje augurk erop. Johnny likes Whopper! Meer vlees, verse sla en tomaat en lekkerdere dressing.

Op de parkeerplaats komt er nog eens een zwerver op ons af (al ziet ie er niet standaard zwerver uit) voor een dollar. Maar we zijn er wel klaar mee na New York. Ik zeg 'm dat wij volgend jaar ook door de Heuvelstraat op en neer moeten lopen omdat dan alles op is dus opkrassen...

We komen rond een uur of twee in Atlantic city aan en Atlantic city is eigenlijk niet meer dan de 'world famous boardwalk' met daaraan een stuk of 10-15 mega-casino's en een heleboel fout vermaak. En daaromheen een hoop hotels en motels. Maar we wilden het gewoon een keer zien. De casino's zijn absurt. Kitscher dan kitsch, overal tapijt, kroonluchters, marmer en honderden automaten, tientallen speeltafels, pokertafels, dobbeltafels Aan het begin van de Ceasar's en de Trump Taj Mahal zie je niet waar het ophoudt. Zaal na zaal na zaal, we lopen met open mond rond en snappen er geen bal van. In die zin dat we niet snappen wat mensen hieraan vinden, maar we snappen er ook echt geen bal van, automaten, tafels, mensen roepen dingen, gooien fichjes, fichjes zijn net zo snel weer weg, het zal allemaal wel.... we hebben geen dollar gegokt. Maar ons wel vermaakt.

Óp de boardwalk is dé attractie je voort laten duwen in een soort riksja zonder het fietsdeel. In een bakje gaan zitten en je door iemand voort laten duwen. Het komt op ons erg sneu over. Dit doen we nog wel eens over een jaar of 30...


Omdat het licht in de badkamer het niet doet en dit ongemak is melden we dit bij de (pakistaans/indische) man. "Our light in de bathroom is broke sir."
Om zes uur komt er volgens hem iemand en die zal ie sturen om het te maken. Als we om zeven uur naar beneden gaan om wat te gaan eten is de goede man er wel maar ze waren het net even vergeten. Maar hij zou het gaan bekijken. Als we 's avonds terugkomen is hij het niet vergeten. "My friend" (denk er een pakistaans accent bij), "My friend, your light is broke..., very sorry". Toch bedanken we 'm voor de moeite.


9 en 10 juni Philadelpha.

Philadelphia ligt nog geen 100 km van Atlantic City en we checken in in een motel in Brooklawn. Net voor Philadelphia. De eerste dag pakken we de metro downtown om City Hall te bekijken en hieraan grenzende parken met daarin een hele hoop kunst (museum without walls noemen ze het hier).
Philadelphia is gesticht door William Penn en zijn standbeeld staat hoog boven de stad op dit stadhuis. We herkennen het van de film National Treasure met Nicholas Cage.


Het is 30 graden, en een beetje benauwd, dus we maken de tour niet helemaal af. Wel grappig om te zien dat de fonteinen en parken overspoeld worden door gezinnen met kleine kinderen die heel blij zijn met deze fonteinen.


De tweede dag pakken we de bus. We komen door Gloucester, leuk stadje, netjes, mooie houten huizen, leven in de brouwerij. Gaan onder een brug door en komen in Camden. Verschil van dag en nacht. Dichtgetimmerde huizen, overal vuil op straat. Een hele hoop zwervers, dit stadje is naar onze mening klaar om afgebroken te worden. Je zult hier per ongeluk een motel boeken...

Op het programma staat vandaag Independece hall en de Liberty Bell. Vooral de manier waarop de ranger de rondleiding doet is aanstekelijk. Zou een goeie leraar geschiedenis zijn geweest. In Boston merkten we het al maar vooral hier weer: waar wij in Nederland Benjamin Franklin vooral linken aan de weterschapper die met z'n vliegertje in een onweersbui ging staan en zo het een en ander over elektriciteit bewees, is ie hier wel een hele grote meneer. Zijn rol in de onafhankelijkheisstrijd is net zo belangrijk als die van Washington en Jefferson. En dan mag je dus ook met je gezicht op het 100 dollar biljet.

Trouwens ook zo fijn, 100 dollar biljetten die je mag uitgeven en zonder gejank gewoon worden aangenomen.
Hier hebben ze geen 200 en 500 biljetten, maar druk ze ook lekker niet als je zelfs met de 100 (euro) biljetten nagenoeg niks kan doen.

's middags lopen we per ongeluk tegen de Philadelphia Gay Pride. Minimaal net zo uitbundig als de boottocht in Amsterdam, net zo maf uitgedost, maar wél aanzienlijk minder volk langs de kant. De blijheid van ze is er in ieder geval niks minder om. Met de parade lopen veel homo/lesb stellen hand in hand mee en volgens mij kan dat hier in de VS lang niet overal zo relaxed als hier nu. 's Avonds op Wikipedia lees ik dat 83% bij de laatste verkiezingen op Obama heeft gestemd, deze stad lijkt me dus wel wat toleranter als de gemiddelde amerikaanse stad.


Rond 3 uur en met 34 graden zijn we wel klaar met Philly. Het wordt iets te heet onder onze voeten, en pakken busje terug. Zittend voor ons motelleke met een koud pilsje is 34 graden ineens weer een stuk beter te doen.

Heel blij worden we 's avonds van de lokale Chinees. Buffet $ 9.99 p/p. We gaan het proberen. Of we er frisdrank bij willen drinken, ja dat willen we. Van te voren afrekenen komt op $ 23,50 totaal. Ik vraag voor de zekerheid nog of ze nou gewoon mogen pakken wat we willen. Ja dus. Tadá...geen lullig buffetje met een schaal Babi Pangang, nasi, Saté en wat verloren kroepoek. Maar echt alles wat je je kunt bedenken. Zonder overdrijven een kleine greep: sushi, mihoen, roast beef, drie kip gerechten, vis, loepia-tjes, friet, soepen, pizza's, afdeling vers fruit, ijs, toetjes. Wij staan voor de zoveelste keer in 6 weken met onze bek vol tanden. Het is een zes gangen diner geworden ben ik bang....

Ik moet nog een stukje schrijven maar ik kom er niet meer aan toe...
Net voor we naar Pennsylvania Dutch Country rijden om de Amish te bezoeken, zit ik het af te typen.

Komende dagen staan de Amish, Baltimore en vanaf woensdag drie dagen Washington DC op 't programma.

Tot snel.
XXX

O, ja foto's volgen vanavond.