inmiddels 1000 km verder....

na de proloog van Miami Beach naar Riviera Beach volgt 6 mei de wat serieuzere etappe naar Daytona Beach, 310 km met wel nog een tussenstop naar het Kennedy Space Center. Zeer indrukwekkend om van dichtbij te zien wat we al zovaak op tv hebben gezien. De lanceringen van de Apollo raketten en de space shuttle. Nu allemaal van dichtbij te zien, en dit alles overgoten met het amerikaanse gevoel voor dramatiek. Vooral ook de 3D film in het IMAX theater over de Hubble telescoop was bijzonder indrukwekkend. Alsof je echt miljarden lichtjaren terug de ruimte in reist.

Motel in Daytona Beach, zowat naast het imposante Daytona international Speedway Stadium. Laatste kamer van het motel, doe maar... Bleek het een rokerskamer te zijn. Als niet-roker nooit moeite gehad met sigarettenrook in kroegen of thuis, maar om nou in een asbak te moeten gaan slapen. Dit stonk echt!



7 mei.
Toch weer goed geslapen. Het ritme blijft rond 6 uur op en rond 21.00 uur op bed. Raar maar waar....

Ontbeten amerikaanse stijl en daarna de tank volgooien voor etappe 2: Daytona - Tallahassee, 413 km. Volle tank 40 dollar, mmmm want een fijn land is dit toch. Het zijn rare jongens die Amerikanen maar sommige dingen hebben ze toch goed geregeld.
Rare jongens? Wat te denken van grote billboards naast de snelweg dat 18 dagen na verwekking er al sprake is van een hartslag bij de embryo...

Goeie muziek op de radio. Sweet home Alabama en Break on through van de Doors. Met een stabiele 30 graden kan het leven niet veel beter.

Tussenstop in Lake City, wat zijn ze hier in het zuiden gelovig. Het kleinste gehucht heeft volgens mij nog 3 kerken. Geen grote maar ze staan er wel. Presberytanen, Methodisten, Baptisten, Jesus we love you, God is my shepard. Halleluja zeg... Ik waarschuw Jolan om niet te zeggen dat we niet geloven want ze hangen ons ervoor op.

Tallahassee, de hoofdstad van Florida, mooi glooiende wegen, het centrum is niet écht bruisend. Als aangewezen bestuursstad loopt het 's avonds leeg. Nou zijn wij toch van de bejaardentijd om op bed te liggen dus niet zo'n probleem. Motel is goed!



8 mei. Tallahassee - Panama city Beach, 250 km.
Na 50 km naar het zuiden gereden te hebben bereiken we de Golf van Mexico. Wat opvalt zijn de parelwitte stranden met zand zo fijn alsof het (bak)bloem is. Mooie route langs de golfkust. Ze noemen het zelf 'Florida's scenic highway'. De uitzichten zijn ook prachtig, wel jammer van het relatief grote aantal dooie beesten op de scenic highway. We menen een kat, een wasbeer en zelfs een slang te herkennen. Ik win met 5-2 van jolanda in deze macabere quizz.

Panama city beach. Veel foute kermis-attraties op de hoofdweg naar het strand, en weinig mensen erin maakt het wat triest. We komen zelfs langs een mini-zoo met een echte giraffe. Jolanda vindt dit zielig maar op de vraag hoe we 'm mee moeten smokkelen in onze Chevrolet Malibu moet ook zij toegeven dat bevrijden van de giraffe niet echt een optie is.

Het Summer Breeze motel is ok. Alleen vragen we ons af waarom we een borg van 20 dollar achter moeten laten. Maar goed, stél we gooien alle twee de glazen kapot....

Het strand, de zee en het terras bij Pineapple Willie is weer 100%. Week 1 van onze wereldreis zit er al weer op.
Voordat je weg bent zijn er best wel wat drempels te nemen. En soms lijken ze net te hoog om ooit weg te komen. Maar als het uiteindelijk lukt... damn wat een leven..

Vannacht laatste nacht voorlopig in Florida. Morgen naar Moss Point in Mississippi waardoor we ook nog even door Alabama komen. Drie staten om vervolgens 10, 11 en 12 mei in French Quarter, New Orleans mijn 41e verjaardag te gaan vieren. Zo'n zin in!
Tot snel!!!

xxx